طراحی مدل کنترل راهبردی در صنعت بانکرینگ

از طریق طراحی یک سیستم کنترلی مناسب می‌توان اطلاعات لازم، به‌هنگام و دقیق را در زمینه تصمیم‌گیری در شرایط پیچیده فراهم کرده و با انعطاف‌پذیری لازم گزینه‌های راهبردی را برای امکان واکنش مناسب و سریع به تغییرات ناگهانی محیط را مهیا ساخت. محیط صنعت بانکرینگ (سوخت‌رسانی به کشتی‌ها) عمدتاً غیرقابل‌پیش‌بینی بوده و محیطی است که دارای تنوع و پیچیدگی فراوانی است. ضمن این‌که سطح تلاطم محیطی این صنعت نیز، نسبتا زیاد است و لذا طراحی یک سیستم کنترلی راهبردی مناسب، می‌تواند کوشش‌های پراکنده مدیران را انسجام بخشیده و شرایط سازمان را به‌منظور حرکت منسجم در بستر محیط فراهم ‌سازد. هدف این پژوهش، ارائه مدل کنترل راهبردی در صنعت بانکرینگ می‌باشد. رویکرد پژوهش به صورت کیفی اکتشافی مبتنی بر مصاحبه نیمه ساختاریافته با 12 نفر از خبرگان این صنعت است. نمونه‌گیری از نوع نمونه‌گیری نظری بوده و بر مبنای اصل اشباع نظری تعیین شده و برای تحلیل داده‌ها به کمک نرم‌افزار MAXQDA از راهبرد نظریه داده‌بنیاد با رهیافت ظاهرشونده گلیزر به وسیله کدگذاری مبتنی بر رویکرد استقرایی بهره گرفته شده است. درنهایت مدل به دست آمده، در قالب اهرم‌های 8 گانه کنترل سیاسی، کنترل تحدیدی، کنترل محتوای استراتژی، کنترل تبدیل استراتژی، کنترل اجرای استراتژی، کنترل تعاملی، کنترل وظیفه‌ای و کنترل داخلی تبیین شد.